Zit daar ‘zomaar’ De vrouw met de tamboerijnen van Van Gogh op de cover van damesweekblad Libelle van 17 april 1953. Het is precies een eeuw geleden dat de grote schilder werd geboren. Vandaar voor een keer geen kinder- of vrouwenportret voorop.
Opvallend aan de Libelle uit die tijd is het kleine formaat, een soort Tros-kompas. Voor de lettertjes moet je niet behept zijn met staar. Je krijgt liefst 96 dichtbedrukte bladzijden voorgeschoteld. Abonnementsprijs: 30 cent per week. Een los nummer kost 35 cent.
Slipover lakens
Vanaf de Jaarbeursdag in Utrecht wordt uiterst actueel bericht over ‘slipover’ lakens. Dat zijn lakens, die in de vorm van een hoes over de matras worden getrokken. Ook tweezijdig te gebruiken. Geen glad strijken, geen instolppen, het laken ligt altijd keurig vlak. De benen kunnen zich vrij bewegen.
Alleen, wat doe je nu als je eens een gezellige, echt ouderwetse nachtmerrie hebt, met zo’n slipover bedstel?, vraagt Libelle’s Scheherazade zich af: ‘Dan kun je niet eens meer wakker worden met alle lakens om je hals geknoopt en dat staat juist zo aardig…’
De polikliniek
Even verderop komt de huisdokter aan het woord. Van de Libelle polikliniek met twee vragen: Kunt u ademhalen? En uw neus snuiten?
‘Bij de techniek van het ademhalen wordt vreselijk geknoeid. De meeste mensen halen geen adem. Zij snakken naar lucht. Zij hijgen. Hun ademhaling is gejaagd, onbeheerst en oppervlakkig. Zij pompen de ganse dag juist genoeg lucht in de longen om het niet benauwd te krijgen, om niet te stikken’.
‘We zouden nog veel van de Indiërs kunnen leren. Wanneer bij hen een jongeman het talent, de roeping blijkt te bezitten om geleerde, priester of staatsman te worden, dan wordt een groot deel van de tijd besteed aan het juiste ademhalen. Men redeneert daar ongeveer zo: een goede ademhaling zuivert het bloed en bevordert de circulatie, de kwaliteit van het bloed bepaalt de kwaliteit van de hersenen en goede hersenen wil zeggen; een goed geleerde, priester, of staatsman’.
Volkomen rustig
‘De student, die volkomen rustig ligt, zuigt langzaam de adem in, doet eerst de buik en dan de borstkas zwellen, houdt de adem enkele ogenblikken vast om hem daarna door mond of neus weer uit te blazen. Het geschiedt met de reglmaat van een uurwerk: zeven seconden inademen, zeven seconden inhouden, zeven seconden uitblazen. Dit zijn wel de allereenvoudigste oefeningen. De Indiërs kunnen zich op een gegeven moment zelfs de kracht van een olifant verwerven’.
O ja, en goed neus snuiten doe je door één neusgat tegelijk goed schoon te blazen, terwijl men luchtig tegen de neusvleugel van het andere neusgat drukt. Daarbij kan de zakdoek als geluidsdemper dienen.
Echtgenoten ergeren zich
In de rubriek Splinters en Splintertjes over kleine echtelijke ergernissen ditmaal een waslijstje van de vrouw over haar man die:
- as in de bloempotten deponeert
- pap van de lepel kwakt
- met zijn schoenen aan op de bank staat om het raam open te zetten
- zo gehecht is aan die grote stoel van hem
- post op de schoorsteenmantel bewaart
Het afbetalingsstelsel
Op het Libelle-podium de voors en vooral de tegens van het gezinscrediet, dat kopen op afbetaling mogelijk maakt. De meest bedenkelijke vorm is zeker de koop van kleren op afbetaling. Die zijn aan zodanige slijtage onderhevig, dat zij verbruikt zijn voor de totale afbetaling met rentes van 13 % per jaar is geschied.
De uitzet-rage
De economisch medewerkster die al zovele budget-problemen van lezeressen hielp oplossen, wordt ook ingeschakeld bij het terzijde staan van de toekomstige bruidjes onder de lezeressen. Zo budgetteert zij in een A-, B- en C-schema waarbij in de eerste twee categorieën niet wordt gerekend op aanschaffing van een volledig formuis. Onder kleine gebruiksvoorwerpen worden gerekend: koffiepot, melkkan, eierlepeltjes enzovoort. Onder werkmateriaal valt bij elk van de drie inventarissen een stofzuiger.
Het jonge meisje
In de rubriek met vragen aan Lieve Lita ditmaal het jonge meisje en haar problemen. De levenslustige Corrie van nog geen twintig is verloofd met een man van tegen de dertig. Die ging vroeger reuze-veel uit, ook met meisjes, naar de bioscoop, naar een cabaret of dansen en dergelijke. Maar nu hij eenmaal verloofd is en als vertegenwoordiger het hele land doorreist, zit hij in het weekend het liefste thuis.
Volgens Lieve Lita is de hele moeilijkheid dat Corrie te weinig gesnoept heeft van de lekkernijen, die men in de jeugdjaren krijgt aangeprezen als nodig voor waarlijk levensgeluk, en dat hij er, daarentegen, te veel van gehad heeft. Nu zij in haar bakvistijd verstoken is gebleven van die pretjes en haar verloofde zijn ‘wilde haren’ al kwijt is, moet ze het eigenlijk waarderen dat hij niet meer taalt naar andere meisjes.
Huiselijke kring
Hij zal haar zeker zo nu en dan een uitje moeten gunnen. Maar zij zal zich nu ook als een volwassen meisje moeten gedragen en de andere avonden doorbrengen op de manier, die voor hem het prettigst is en waaraan zij toch ook gedurende haar huwelijk met hem zal moeten wennen: ‘Je zult moeten leren, Corrie, je geluk te vinden in de liefde van je verloofde en de warmte van een kleine, huiselijke kring’.
Onder het grote aantal advertenties eentje voor Mijnhardt’s Zenuwtabletten. Die overwinnen neerslachtigheid, onrustige gemoedstoestanden en schenken weer rust, zelfbeheersing en zelfvertrouwen.
Familie Smul
Ook een prachtige uit het huiselijke leven van de familie Smul. Pietje Smul heeft de bof. Eetlust heeft hij niet. Het enige dat hij wil hebben is pudding van Dr. Oetker. Van de dokter mag dat. Dus: Geef uw kinderen ook pudding van Dr. Oetker!
Overigens: wat doen dokters als hun voeten pijn doen? Zij trekken hun sokken uit en plonsen hun doorgelopen, brandende en transpirerende voeten in een Trannosan wonderbad.
En dan nog de tip van mevrouw R. te U. die de Libelle keuken heeft gehaald met haar tip om slaolie, die gebruikt was, weer zuiver te bewaren. Zij giet de olie door een trechter, waar zij een klein propje in legt, in de fles. Is het werk gedaan dan gooit zij de wattenprop weg.
De staat Israël
Buiten dit alles in huiselijke kring naast de honderste sterfdag van Vincent van Gogh als enige aandacht voor een film over de nieuwe staat Israël. Dit ‘dramatisch journaal’ met een documentair karakter laat de wereld een blik slaan in de enorme problemen, welke dat nieuwe rijk te overwinnen had.
Nog maar vijf jaar na de onafhankelijkheid en nog maar acht jaar na de oorlog schrijft Libelle: ‘De problemen der volwassenen waren misschien minder groot dan die van de kinderen, uit alle windstreken, welke door hun verblijf in ghetto’s en concentratiekampen en hun aanraking met de zwarte handel volkomen ontredderd naar een nieuwe omgeving werd gebracht. Eigenlijk is er niets ergers denkbaar dan een ontspoorde jeugd.’
Interesse in dit collector’s item? Stuur even een mailtje voor een niet-commercieel aanbod van dit journalistiek erfgoed naar info@testamentvandepers.nl