Eindelijk lag het eerste exemplaar voor ons: De Kamerbode. Het interne nieuwsblad voor de Tweede kamer der Staten-Generaal. In de hoop dat dit nieuwe medium een bijdrage zou gaan leveren aan het prettig werken bij de Tweede Kamer, schreef het rokende Hoofd Communicatie Henk Mulders.
Dat deed het zeker. In de jaren ’89, ’90 en ’91 was hard gewerkt aan de bijstelling van de ambtelijke organisatie in de Tweede Kamer. Tijdens een afstemmingsconferentie in Nijmegen helemaal bleek er een zeer brede behoefte te bestaan aan betere interne communciatie.
De Kamerbode zou ons voortaan wekelijks informeren over wat speelt binnen het Bureau van de Griffier, de verschillende diensten en commissies van en in de Kamer en zelfs bij de bedrijfsarts en maatschappelijk werkster. Ook fracties zouden de Kamerbode kunnen gebruiken maar dan alleen voor algemene informatie.
Nieuwjaarsfooi
Het blad verschijnt al meer dan 30 jaar, realiseer ik me nu. Wat was het er toen, in 1992 en heel veel jaren daarna, nog gezellig. De hele Kamerbevolking had liefst 237,35 gulden bijeen gebracht voor de twaalf bezorgers van de (gratis) kranten. Die kregen dus toch maar even 20 gulden nieuwjaarsfooi (het jaar ervoor was het nog 17,50 gulden) in de handen gedrukt. Bij de Receptie Binnenhof 1a kon je aan de hand van contactafdrukken foto’s van het kerstdiner nabestellen.
We lezen dat medewerker Linda Kipp van de Griffie per 1 januari 1992 in schaal 8 is geplaatst. Zij klom op tot hoofd griffie plenair. In het eerste nummer gelijk een rectificatie. Van het Smoelenboek wel te verstaan, waarin je keurig verdeeld over kamerpersoneel, politieke partijen en parlementaire pers, alle gezichten van de Kamer terug kon zien. In dit geval was niet vermeld dat mw. drs. Carla Pauw, ook een blijver, in dienst was getreden als plaatsvervangend griffier.
Elk nummer waren er nieuwe gezichten. Zo werd H.A.J. (Henk) van Hoof Kamerlid voor de VVD. Hij volgde Kamerlid H.E. (Henk) Koning op die president van de Rekenkamer werd. Dat laatste stond er overigens niet bij.
Nederlands nieuws
Voor kamerleden die in het buitenland op de hoogte wilden blijven van het Nederlandse nieuws, waren voor de duur van hun verblijf aldaar bij de Stafdienst Communicatie wereldontvangers beschikbaar. Radio Wereldomroep Nederland gaf de Kamer een aantal ontvang toestellen in bruikleen.
In het kader van de sociale vernieuwing die minister Ien Dales van Binnenlandse Zaken had ingezet zou de Kamer ook benaderd worden om een aantal arbeidsplaatsen voor langdurig werklozen te leveren. De beperkte inhuur van uitzendkrachten in 1991, één van de maatregelen in het kader van de Tussenbalans, is voor de Kamer een financieel succes geworden. Ten opzicht van 1990 is er in 1991 in guldens bijna 4,5 ton bespaard.
Hollandse biefstuk
Maar bijna iedereen spelde de Kamerbode ook en vooral vanwege het Weekmenu in het Kamerrestaurant. Met tranen in de ogen trekken de Toast Petri Heil (5,50), de Stamppot zuurkool (12,50) en voor alle dagen behalve op vrijdag de Hazelnootmousse (2,50) weer aan mijn netvlies voorbij. Net als de Hollandse biefstuk (17,00) die toen nog als alternatief voor alle dagmenu’s op het menu stond. Overigens waren er toen ook al vegetarische dagschotels (10,00). Dit alles uiteraard niet in euro’s maar nog in guldens. Maar die zag je niet want je had allemaal een Kamerrekening.
Wat kun je naar die tijd in de Kamer terug verlangen. Toen er ook onderling nog zoveel respect, collegialiteit en plezier in plaats van haat jegens ons parlement en de toen nog overzichtelijke pers was.
Een collector’s item dat ik koester alsof het gisteren was dat ik er begon. Apetrots om daar, in het hart van de democratie, te mogen werken.