Klaar met zeventigers (en ouder)

Kamerlid Corinne Ellemeet heeft wat teweeggebracht nu zij namens GroenLinks uitspreekt dat artsen in ziekenhuizen nauwer overleggen voor ze ouderen behandelen. Ze concludeert dat we ‘goed moeten nadenken’ over wat de beste zorg voor de oudere patiënt is. Maar ze begint met de vaststelling dat steeds meer ziekenhuis-patiënten ouder zijn dan 70 jaar.

Een paar reacties op twitter hierop:
* eigenlijk zegt GroenLinks dat 70+ers preventief geruimd moeten worden om hoge ziektekosten te voorkomen
* geen nieuwe heup voor ouderen – wel geld voor het klimaat. Weet waarop je stemt.
* Je wordt direct van je laatste werkdag naar het CO2-neutrale crematorium gereden met een groenlinks bakfiets.
* Stalin en Hitler zouden het een prachtig plan hebben gevonden, kameraad Ellemeet GroenLinks.

D66 en levensbeëindiging
Er wordt ook een link gelegd met #D66. Op Goede Vrijdag 2001 gebruikte de later vermoorde minister Els #Borst bij de invoering van de euthanasiewet de kruiswoorden van Christus: “Het is volbracht.” Weldra kwam daar het vermeende recht op een doodspil achteraan. Eerst voor mensen van boven de zeventig. Dat was maatschappelijk gezien toen ‘reëel’. Euthanasie voor mensen die niet kunnen verzoeken om levensbeëindiging, zoals dementen en baby’s, werd in de schoot der toekomst gelegd.

Voor het verstaan van de geschiedenis vanuit TestamentvandePers even terug naar ‘Het bedrog van zelfbeschikking’, geschreven door Gerbert van Loenen in Trouw van 12 februari 2011.

We beginnen bij zeventig
De iniatiefgroep ‘Uit Vrije Wil’ zegt iedereen het recht te willen geven zelf te beschikken over zijn leven. (…) Nu nog zeggen de mensen van de initiatiefgroep ‘Uit Vrije Wil’ dat het om ouderen gaat, dat alleen mensen van boven de zeventig hulp moeten krijgen om hun leven te beëindigen. Maar op een bijeenkomst van ‘Uit Vrije Wil’ en het Humanistisch Verbond (…) waren zoveel gelijkgezinden bij elkaar, dat een enkeling vergat dat hij op een openbare bijeenkomst was.

Hersenonderzoeker Dick Swaab, een van de initiatiefnemers, zei: “Die leeftijdsgrens is arbitrair. Als we dat onder ons kunnen houden: die leeftijdsgrens van zeventig hebben we om pragmatische redenen gedaan, om een kans te maken op een meerderheid in het parlement.” (…) Els Borst, bekend uit de euthanasiebeweging, heeft op een besloten congres in 1990 gezegd dat opschuiven de bedoeling was: “Het was een kwestie van tactiek: we konden geleidelijk een algemene acceptatie van euthanasie bereiken door met deze categorie te beginnen.”

Dementen en baby’s
Met andere woorden: Borst begon met euthanasie voor te stellen als levensbeëindiging op verzoek van degene die doodgaat, met als onuitgesproken doel om het vervolgens ook mogelijk te maken zonder verzoek, voor mensen die niet kunnen verzoeken om levensbeëindiging, zoals dementen en baby’s.

Zie: Testament van de Pers blz. 386

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Archieven