Eindelijk kan Qatar terugslaan, na het publicitaire pak slaag van vorige herfst, toen het land het wereldkampioenschap voetbal mocht verwelkomen.
Dat schrijft Eildert Mulder in de rubriek ‘In de schaduw van de minaret’ in dagblad Trouw. Een paar stukjes hieruit:
Sinds het drama in Parijs, waar vorige maand een politieman een Algerijnse jongen doodschoot, is Frankrijk de kop van jut van het nog steeds getergde Qatar. De agent, zo laten Qatarese scribenten weten, fungeerde als een instrument voor de Allerhoogste in diens strafgericht tegen het goddeloze, racistische Frankrijk.
Alles houdt verband met elkaar. De kurkdroge Franse maatschappelijke brandstapel stond al gereed, wachtend op een vonk. Het was een goddelijk raadsbesluit dat die schietende agent het vuur dat Frankrijk zou verteren aanstak.
Want de maat was vol: het Franse koloniale verleden, de cartoons tegen Mohammed, de koranverbrandingen. Het Opperwezen is ook maar een mens, zo zou je de geluiden uit Qatar kunnen samenvatten. Het werd hem even te veel. Frankrijk voelt daarom zijn straffende roede. (…)
Moge God genadig zijn voor Qatar, als hij zou overwegen behalve Frankrijk ook dat land te straffen.
